Regelmatig zie ik de berichten langskomen uit mijn netwerk. Ouders die tips of advies aan andere ouders vragen omdat zij met hun kind vastlopen op school, het medisch dagverblijf, het logeerhuis of de instelling waar hun kind woont. Ouders die zich ongerust maken. Die pijn in hun buik hebben over de signalen die hun kind afgeeft. Die zien dat hun kind steeds onrustig en oncomfortabel is. Die intuïtief aanvoelen dat er iets loos is maar niet weten wat. Omdat hun kind meestal niet of maar heel beperkt praat. En áls het...

Afgelopen maandag was ik jarig. Achtenveertig lentes om precies te zijn. Jarig? Feestje! Logisch toch? Nou nee. Tenminste, niet met een huis vol bezoek. Vieren we het dan niet? Jazeker wel! Maar dan op onze eigen manier. Zo doen we dat al vijftien jaar. Toen Daan thuis woonde vierden we alleen de verjaardagen Daan en Gijs met een feestje. Voor Daan was jarig zijn nogal een ding. Daan flipte sowieso bij alles wat afweek van zijn normale ritme. En een druk feest met een kind dat snel overprikkeld raakt…. dat was...

Op 4 december is het precies twee jaar geleden dat Daan is verhuisd. Sinds dat moment is er zowel bij hem als bij ons heel veel veranderd. Toch voelt het voor mij niet als twee jaar. Het voelt veel korter. In die twee jaar kwam het al een paar keer voorbij in mijn blogs: ‘Het gaat beter met ons. We zitten op de stijgende lijn, maar we zijn er nog niet de oude.’ Nu, na bijna twee jaar, stel ik vast dat ik ook niet meer de oude zal worden.  ...