Afgelopen weekend verscheen er geen blog van mij. Dat had een goede reden. Een hele fijne reden. Paul en ik hadden namelijk een bijzonder en uniek weekend. We waren met zijn tweeën een weekend weg naar dat mooie waddeneiland Schiermonnikoog. Zonder kinderen en zonder laptop of Ipad. Alleen de mobiele telefoon aan. Zoals altijd. Voor het geval dát. Zo'n bijzonder weekend is heel zeldzaam in ons rare leven. Daan en Gijs bleven vorig weekend thuis in hun vertrouwde omgeving met twee vertrouwde dames oppas. Toch best spannend, twee nachtjes zonder papa...

Zoek naar een evenwicht in je leven. Ik lees het vaak in de damesbladen. "Breng je leven in balans" staat er dan boven zo'n artikel. En daarna volgen allerlei adviezen om een evenwicht te vinden tussen werk, zorg voor je gezin en tijd voor jezelf. Werk heb ik (nog) niet dus blijft zorg en tijd voor jezelf over. Simpel zou je denken. Het punt is alleen dat zorg al zoveel tijd en energie vraagt dat tijd voor mijzelf iets is wat ik zelden heb. Ik grimlach om een advies als "kies...

Deze week stond ik voor het eerst van mijn leven voor de klas. Van de ene op de andere dag was ik juf. Voor een uurtje. Ik gaf een gastcollege aan een opleiding voor kinderverpleeg-kunde over de impact van een ernstig meervoudig gehandicapt kind op een gezin.Mijn klasje telde zeven meiden van begin twintig. Ze werken allemaal als gediplomeerd verpleegkundige in een ziekenhuis maar willen zich specialiseren tot kinderverpleegkundige. Zij zijn straks de mensen die aan de couveusebedjes staan. Die straks bij de slecht nieuws  gesprekken van artsen met ouders aanwezig zijn....