Afgelopen zaterdagavond zaten Paul en ik samen thuis. Op dat moment overviel mij ineens een heel naar gevoel. Samen thuis zitten doen wij namelijk niet alleen op de zaterdagavond, dat doen wij eigenlijk altijd. Het zijn misschien harde woorden maar Paul en ik hebben een oersaai en beperkt sociaal leven. Soms voel ik me zelfs geïsoleerd. We komen zelden bij anderen en krijgen, behalve hulpverleners, weinig mensen op bezoek. Ik werd plotseling emotioneel van het idee dat dit misschien altijd zo zal blijven, want dat wil ik niet meer en dat...

Afgelopen weekend was vreemd en bijzonder. Ik had een bijna leeg huis want Daan ging voor het eerst een heel weekend logeren op de zorgboerderij. "Oh wat heerlijk voor jullie!" zeiden mensen goedbedoeld. Ja, dat is zo. Heerlijk......... maar ook heel dubbel, want Daan ging geen nachtje logeren omdat wij een leuk weekend voor hem hadden georganiseerd. Nee, het was omgekeerd. Daan ging logeren omdat Paul, Gijs en ik rust nodig hadden. Ik realiseerde me een paar jaar geleden dat er iets moest gebeuren omdat ik de zorg voor Daan anders...

Ik zit bij de tandarts in de wachtkamer. Op de agenda staat een pittige behandeling onder verdoving waarmee ze mij hopelijk van mijn kiespijn af helpt. Even doorbijten dus. Onze tandarts werkt op het terrein van een grote zorginstelling voor verstandelijk gehandicapten bij ons in de buurt. Zij is gespecialiseerd in de behandeling van verstandelijk gehandicapten. Met Daan naar een "gewone" tandarts betekende zowel voor hem als voor mij altijd strijd, verdriet en stress. Ik ging op zoek naar een goede oplossing en kwam een paar jaar geleden uit bij deze...