Broertjes Zelden ben ik zo intens blij geweest als tijdens de zwangerschap en de geboorte van Gijs. Vanaf dag één wist ik intuïtief dat het goed zat met dit kindje in mijn buik. Dat gevoel was heel sterk en het klopte. Daan was net zeven jaar geworden toen zijn kleine broertje Gijs helemaal gaaf en gezond werd geboren. Met dezelfde zwarte haartjes als Daan destijds had. Paul en ik waren in de wolken. We hadden alle geluk van de wereld met onze lieve en tevreden baby. Drinken, slapen, spelen, contact maken en...

He J’Mien, Ik zou je vorige week al bloggen, maar ik was in het buitenland voor mijn werk. Lijkt een heel gewone zin, toch? Voor veel mensen is het ook een heel gewone zin. Voor mij niet, voor jou ook niet. Moeders van zorgintensieve kinderen gaan niet zo vaak naar het buitenland voor hun werk. Moeders van zorgintensieve kinderen gaan vaak niet eens naar hun werk. Moeders van zorgintensieve kinderen hebben maar al te vaak een keuze moeten maken in de jaren dat de zorg loodzwaar is. Ook bij mij ging...

Daan is bijna jarig. Hij wordt elf jaar. En elk jaar geeft die dag mij een dubbel gevoel. Ik heb mijn herinneringen aan de immense blijdschap die ik voelde toen mijn eerste kind geboren werd en aan mijn immense verdriet daarna. Dat verdriet is er altijd. Ik kan er meestal mee omgaan. Maar op Daans verjaardag is het wel extra aanwezig. Verdriet om wat had kunnen zijn, maar niet is. En dat is een heleboel.Daan is niet zenuwachtig omdat hij bijna jarig is. Hij heeft geen verlanglijstje en is ook niet nieuwsgierig...