Nou had ik net vorige week geschreven dat het hier een stuk beter gaat op de zondagen. Moet ik niet meer doen. Uitspreken of opschrijven dat iets goed of beter gaat met Daan. Garanties zijn er bij Daan namelijk nooit. Dat zou ik inmiddels moeten weten. Ik klop het ook altijd af als ik zo’n uitspraak doe, want ons rare leven neemt altijd weer wendingen die ik niet voorzie. Vroeger was ik nooit zo bijgelovig, maar sinds Daans geboorte is dat veranderd. Soms lijkt het toch echt alsof ik onheil over ons afroep...