Vrolijke vogels en gelukkige dagen

b2ap3_thumbnail_vogel_20131022-190826_1.jpg 

He Jacomien,

Zondag was het Vaderdag. Ebel was al vroeg op. Hij had de avond ervoor de tafel volgeladen met cadeautjes die hij al weken lang voor papa Bob/Balou aan het verzamelen was, video’s en dvd’s en Disneyknuffels. Hij had alles ingepakt, overal mooie plaatjes op geplakt. Hij was echt uren en dagen bezig met de voorbereiding. Nu stond die volle tafel te wachten met Ebel ernaast.

Ebel heeft, na jaren en jaren, geleerd om ons ’s ochtends niet meteen wakker te maken. Dat kan hij nu goed, hij kijkt naar Kindernet en wacht rustig af. Maar nu lukte dat niet. Al een paar keer had hij zijn lieve snuit om de hoek van de slaapkamerdeur gestoken. ‘Slaapt’, hoorde ik hem dan zachtjes en teleurgesteld mompelen. En zo stond ik toch vroeg op en liep ik naar beneden. Daar stond Ebel naast de bult cadeaus en hij zag er zo blij en zo vreselijk lief uit, ik stroomde helemaal vol van liefde, van mijn kleinste teen tot aan mijn kruin. ‘Ebel vast helpen met openmaken,’ zei ik en Ebel sprong van blijdschap op en neer. Hij stortte zich op de stapel video’s en dvd’s en knuffels en maakte alles open. Steeds weer keek hij blij en verrast bij alles wat er uit het papier tevoorschijn kwam, alles wat hij zelf zo mooi had ingepakt. Hij leek wel mister Bean met Kerst. Hij zette alles keurig op stapels terug op tafel en zuchtte van geluk.

Van de prachtige kunst die hij op school voor papa maakte, bleef hij af. Toen gingen we samen lekker koffie drinken en wachtten we op Balou die gelukkig snel naar beneden kwam. ‘Wat prachtig allemaal, Eeb,’ zei Balou en toen gingen ze eerst stoeien en gek doen. Ebel hield dit keer als eerste op – dat is uniek – en zei, ’Balou open maken’. Balou maakte de kunstwerken open. Hij liet ze aan me zien, de mooiste, gekste en uniekste vogels ter wereld, vastgelegd door het mooiste, gekste en uniekste kind ter wereld. ‘Balou zo blij,’vroeg Ebel onzeker. ‘Balou zo blij,’zei Bob en toen straalde Ebel.

De hele dag stond de tafel vol met al het moois. Ebel liep er heel vaak langs. Wij ook. Elke keer weer bedankten we Ebel voor al het moois en toen mijn moeder en zus kwamen eten liet Ebel zijn vogelkunst zien en hebben we allemaal heel hard geklapt en gejuicht. Toen moest de tafel leeg zodat we konden gaan eten. ‘Wil jij de video’s, de dvd’s en de knuffels bewaren,’ vroeg Balou. Ebel knikte heel blij en terwijl wij vissoep aten, waar Ebel vol walging naar keek, zat hij in de kamer en pakte alles weer in in mooi papier. ‘Voor verjaardag van mama Mickey op dertig augustus,’straalde hij en toen hij klaar was verborg hij alles in de hoek van de schuur. Hij zal er de komende maanden nog veel meer aan gaan toevoegen.

Toen Ebel in bed lag, knuffelden we hem en bedankten we hem voor al het moois, en voor de fijne Vaderdag. Ebel lachte nog, maar sliep al half. Het is immers best vermoeiend, zo’n dag. Bob en ik gingen naar beneden en we zaten in de kamer en keken naar alle nieuwe kunst aan onze muren, al die vrolijke en gekke vogels van Ebel, en we waren heel erg gelukkig met ons bijzondere kind. Naast alle zorg krijgen we dit soort dagen, dagen vol vrolijkheid en geluk. Dan zijn we de rijkste mensen ter wereld.