Normal 0 21 false false false NL X-NONE X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standaardtabel; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:8.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:107%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-fareast-language:EN-US;} Ik herinner het me nog heel goed, het is bijna zes jaar geleden. We schrokken om drie uur ’s nachts wakker van de snerpende zoemer van Daans epilepsiealarm. Dat klonk ongeveer als een brandalarm en we zaten direct rechtop in bed met een adrenalinepeil van heb ik jou daar. In die tijd gebeurde dat...

Afgelopen woensdag las ik dit in de Volkskrant: “Toen ik het conceptrapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid las, dacht ik: dit hebben wij al die tijd geroepen. Maar we werden niet serieus genomen. Niet door het ministerie, niet door het Staatstoezicht op de Mijnen, niet door KNMI, niet door TNO. Het was onwil en onbenul. Het is in dit land onmogelijk om door bestaande structuren heen te breken.” Het artikel ging over de gaswinning in Groningen en dit was een uitspraak van een geoloog. Deze geoloog had al in 1993 alarm...

Ik ben veel geweest na de diagnose van Daan. In het begin was ik bovenal verdrietig en wanhopig. Later werd ik gefrustreerd en zelfs boos. Dat kwam voornamelijk uit een groot gevoel van onmacht. Het gevoel dat ik elke grip op mijn leven, op ons leven verloor. Paul en ik leefden als kersverse ouders van Daan niet stralend op dat mooie lichtblauwe wolkje. Dat wolkje dat had kunnen zijn. Nee wij leefden onder een verstikkende donkere deken van verdriet en onzekerheid met ons zieke kind dat altijd huilde. Ons kind dat...