Toen Daan nog maar een paar maanden oud was gingen we een weekje op vakantie naar de Ardennen. Paul en ik waren doodmoe. Er waren in hele korte tijd ontzettend veel emotionele dingen in ons leven gebeurd. We moesten echt even weg. Het verdriet om het overlijden van Pauls vader, de zorg voor Daan, het slaaptekort en de stress drukten zwaar op ons. Twee witte gezichten met kringen onder de ogen gingen op vakantie.Even tijd voor elkaar. Dachten we. Een weekje er op uit zou ons vast weer energie geven. Dachten we....
foto: Corinne van Westen
Ik ben Jacomien (49), getrouwd met Paul (57) en moeder van Daan (17) en Gijs (10). Daan werd zeven weken te vroeg maar gezond geboren. Twee dagen later kreeg hij hersenbloedingen door zuurstoftekort. Daardoor raakte Daan ernstig meervoudig gehandicapt en dat had grote gevolgen voor ons gezinsleven. Intensieve zorg doet iets met een mens. Dat put uit, maakt intens moe. Thuis is de beste plek voor een kind... Ja dat is zo als de intensieve zorg niet ten koste gaat van het hele gezin. En juist dat dreigde te gebeuren. Daarom is Daan na ruim dertien jaar op 4 december 2015 verhuisd naar zijn tweede thuis op een Zorgboerderij. Wij houden hem nu anders vast. In dit wekelijkse blog schrijf ik over ons bijzondere gezinsleven.
Paul en ik zijn graag buiten. Zodra het droog weer is gaan we de deur uit. Buiten zitten doen we zelden, we zijn eigenlijk altijd bezig. We rommelen wat in de tuin, klussen in de schuur of we gaan op stap. Toen Daan nog klein was wilden we er graag samen met hem op uit. Afleiding zoeken en even ontsnappen aan die dagelijkse beklemmende, soms zelfs verstikkende zorg die ons leven bepaalde. We wilden letterlijk lucht happen. Al heel snel merkten we dat een gewoon eenvoudig gezinsuitje ingewikkelder was dan het...
Daan is tien jaar. En hij is een beginnende puber geworden. De puistjes, lichaamsbeharing, alles zien we verschijnen. En niet te vergeten het bijbehorende humeur. Ik vind het vroeg, maar dat is misschien omdat ik zelf een late puber was. De natuur gaat zijn gang en dat is op zich normaal. Maar het is een raar dubbel gevoel, mijn kind dat verstandelijk ergens rond de kleuterleeftijd zit, in een lichaam dat volwassen wordt. Het past niet bij elkaar.Daan gaat dus puberen, maar ik hoef met hem geen gesprekken te voeren over...