Zondagavond was er een indrukwekkend programma op televisie over kinderen met een gehandicapte broer of zus. Het ging over de impact daarvan op hun eigen leven, zowel in hun jeugd als nu. Dat die impact groot is weet ik, maar het verhaal van Lisa over de ochtenden en middagen thuis met haar ernstig gehandicapte zus Elke trof mij bijzonder omdat dat zoveel op ons eigen leven lijkt. Ik realiseer me dat Gijs over een jaar of vijftien een soortgelijk verhaal zal vertellen over zijn jeugd met Daan en dat is voor...

Het was ergens vorig jaar toen ik een bericht in de krant las dat me erg trof. In een klein onopvallend hoekje stonden een paar regels over dat ernstige auto ongeluk van een gezin. Vader, moeder en drie kinderen zaten in hun auto toen het ongeluk gebeurde. Beide ouders overleden door het ongeluk. Hun drie jonge kinderen bleven ongedeerd en alleen achter. Wat erg, ik werd er koud van. Iedereen weet dat zoiets ergs kan gebeuren, maar niemand wil erover nadenken. Ik ook niet. Als je overal over na gaat denken...

Ik kom uit het oosten van het land. Dat kun je horen, al is mijn accent stukken minder dan vroeger. Ooit werkte ik in de regio Utrecht en daar werden regelmatig grapjes gemaakt over mijn toen nog behoorlijke accent. Ik vond en vind dat vooral flauw en ik begrijp nog steeds niet waarom dat soort grapjes nooit gemaakt worden over mensen met een Amsterdams accent. Maar dat terzijde. Een accent uit het oosten wordt om voor mij onduidelijke redenen vaak geassocieerd met "boer". Alsof er achter de stad Utrecht geen steden...