Gisteren deed ik de weekboodschappen. Ik kon er niet omheen, de massahysterie rondom de feestdagen is weer losgebarsten. Mensen haasten zich (nu al!) door de winkel om in te slaan voor de Kerstdagen. Als ik hun winkelkar moet geloven, soms zelfs twee karren vol, hebben ze niets meer in huis en krijgen ze een heel weeshuis te eten. Ik kan er slecht tegen, die enorme drukte. Ik ben een beetje claustrofobisch aangelegd en heb een pesthekel aan mensenmassa’s. Bovendien begrijp ik er helemaal niets van. Het gaat om twee dagen jongens,...

Ik was voor dit blog op zoek naar de juiste woorden voor alles wat er de afgelopen twee weken in en rondom ons gezin is gebeurd. Die woorden heb ik niet gevonden. Daarvoor was het simpelweg te overweldigend, te extreem en te emotioneel. Eerst was er mijn interview op Radio 1 en het gesprek samen met Anouk op TV Oost. Vervolgens zaten Paul en ik vorige week maandag bij omroep Max voor een televisie interview. Vanaf dat moment stroomden de eerste reacties al binnen. En dat was nog maar het begin....

Maandagavond werd ‘Zorg om Daan’ uitgezonden over onze verdrietige beslissing om Daan uit huis te plaatsen. Vanaf dat moment zijn Paul en ik compleet bedolven onder een onvoorstelbare hoeveelheid lieve en hartverwarmende reacties. Daarover volgende week meer. Deze week geen blog maar een interview. Een boodschap van hoop voor ouders zoals wij. Warme, veilige en goede zorg. Het kán. Ook in 2016. Het is namelijk vooral een kwestie van andere keuzes maken. Een andere mindset.   Daan woont nu bijna een jaar op Zorgboerderij De Korenschoof. Het is zijn tweede thuis...