Het is meivakantie. Daan heeft twee weken vrij. Het is voor mij onbegrijpelijk waarom zorgintensieve kinderen zoveel schoolvakanties en vrije dagen hebben. Wie dat ooit bedacht heeft? Het is in ieder geval iemand geweest die geen idee heeft hoe het dagelijks leven in gezinnen zoals het onze eruit ziet. Het vraagt namelijk nogal wat van hun thuisfront om al die vakanties steeds op te vangen. Want voor mijn Daan bestaat er geen geschikte kinderopvang en geen BSO. Geen dagje spelen bij een vriendje of met vriendjes naar het zwembad of de speeltuin....

Met de komst van Daan kwam er een woord in mijn leven dat nooit meer weg zal gaan. Onzekerheid. Toen ik Daan kreeg wist ik niets van de verzorging van kinderen. Logisch. Welke moeder weet dat nou wel bij haar eerste kind? Dan mag je het allemaal zelf uitvinden. Gelukkig zijn er tijdschriften en boeken met ervaringen van andere moeders. Het is fijn als je terug kunt vallen op de handigheidjes en weetjes van anderen. Dat geeft meer zekerheid. Ik kon nergens op terugvallen. Ik had niets aan de ervaringen van andere...

Broertjes Zelden ben ik zo intens blij geweest als tijdens de zwangerschap en de geboorte van Gijs. Vanaf dag één wist ik intuïtief dat het goed zat met dit kindje in mijn buik. Dat gevoel was heel sterk en het klopte. Daan was net zeven jaar geworden toen zijn kleine broertje Gijs helemaal gaaf en gezond werd geboren. Met dezelfde zwarte haartjes als Daan destijds had. Paul en ik waren in de wolken. We hadden alle geluk van de wereld met onze lieve en tevreden baby. Drinken, slapen, spelen, contact maken en...