Bijna een jaar geleden schreef ik mijn blog ‘Brus in de knel’. Over Gijs. Over hoe zijn wereld instortte na Daans verhuizing. Die scheur in ons gezin, het niet meer compleet zijn, maakte dat Gijs emotioneel klem kwam te zitten. Hij voelde zich nergens meer veilig. Zelfs thuis niet en dat is funest voor een kind. Ik zag het voor mijn ogen gebeuren en had er geen enkele grip op. Wat is onmacht toch een ontzettend rotgevoel! Wij grote mensen nemen nogal eens beslissingen met grote gevolgen voor onze kinderen. En...

Het is juni 2012. Daan is tien, Gijs is drie. Sinds tien jaar beheerst de zorg voor Daan ons leven in al zijn facetten. Ontregelen extreme gebeurtenissen alles driedimensionaal. Tien jaar chronisch crisismanagement eist zijn tol. Emotioneel zit ik vast. Er is letterlijk geen ruimte voor mij, maar daar hebben mijn lichaam en geest geen boodschap aan. Ik ben ook maar een mens. Gevoelens van onmacht, verdriet, frustratie en boosheid strijden om de eerste plaats. Ik zit in een fuik waarin ik maar één richting op kan zwemmen; vóóruit. Dus ga...

Zo! Het is weer zover. We zijn beland in januari, oftewel ‘the month after’. De maand met het pijnlijke, grootse effect van de feestdagen. De maand waarin ‘echtscheiding’ het meest gegoogelde woord is. Serieus, dat hoorde ik vorige week op Radio 1. De maand waarin sommige mensen nog bijkomen van de familieruzie aan het kerstdiner. De maand waarin het aankomt op de uitvoering van de goede voornemens voor dit nieuwe jaar. En dan vooral het volhouden daarvan. De maand waarin mensen massaal naar de kiloknaller fitness gaan omdat ze zich ongans...