Vorige week op zomaar een doordeweekse avond vroeg ik het Paul: “hoe vind jij het nou, zo zonder Daan?” En hij gaf zoals altijd een eerlijk antwoord. “Ik vind het eigenlijk wel heel lekker rustig, maar ik ben er nog lang niet aan gewend” zei hij met een zucht. Nee. We zijn er allebei nog lang niet aan gewend. Bovendien moeten we afkicken van het ritme dat er jarenlang in geramd zat. Nog steeds wordt Paul elke ochtend rond half vijf wakker. Omdat Daan elke dag rond die tijd een poosje...