Herinrichting

Inmiddels is het anderhalf jaar geleden dat ik begon als freelance tekstschrijver. Starten als ondernemer is één ding, maar klanten komen niet vanzelf aanwaaien. Daar moet ik gewoon hard voor werken. Ik worstelde alleen met de vraag hoe ik klanten trek zonder trucjes of toneelstukjes. Een oprechte manier waarmee ik dicht bij mezelf blijf. Best een uitdaging. In deze zoektocht vond ik Annemieke Tissink op mijn pad. Ik besloot om bij haar een marketingtraject te volgen en dat was een hele goede zet. In vijf intensieve gesprekken zocht Annemieke samen met mij uit hoe ik klanten trek op een manier die bij mij past. Behalve leerzaam en soms confronterend vond ik onze gesprekken ook heel erg leuk. Samen met Annemieke besloot ik onder andere om mijn beste blogs te selecteren voor een blogbundel. Daarmee kan ik potentiële klanten over een poosje letterlijk laten zien dat ik kan schrijven. Dus werk ik nu op een vaste dag in de week aan mijn marketing. Dan lees ik blogs terug en selecteer.

Teruglezen
Tot zover het zakelijke stuk. Want het teruglezen van ons vreemde leven heeft zijn impact. Met het lezen van mijn wekelijkse blogs ploeg ik eigenlijk mijn emoties uit al die jaren nog een keer door. En dat is te merken. Het kost me bakken energie. Soms schrik ik gewoon van wat ik ooit schreef en valt er letterlijk een traan. Achteraf gezien is dat logisch want de achtbaan van ons leven met Daan gunde mij geen tijd om stil te staan. Gunde mij geen tijd om mijn gedachten te laten gaan of te verwerken. Die ruimte was er gewoon nooit. En dus heb ik zonder het te beseffen een soort spaarrekening van emoties opgebouwd die ik met terugwerkende kracht alsnog ‘cadeau’ krijg. Dat betekent niet dat ik elke dag wiebelig en emotioneel ben, gelukkig niet. Maar met enige regelmaat komt er wel pijn en verdriet naar boven waarvan ik niet meer wist dat ik het had. Ik laat het toe omdat ik voel dat het nodig is om op een goede manier verder te kunnen. Ik zie het maar als een noodzakelijk onderdeel van de herinrichting van mijn leven.

Speelkamer
Die herinrichting geldt ook voor ons huis. Na Daans verhuizing breidde Gijs’ speelhoekje in de woonkamer zich als een angstaanjagende olievlek uit zodat Paul en ik vrijwel altijd tussen de tractors en Lego zaten. Ik werd er gek van en mijn dagelijkse opruimdiscussies met Gijs verhoogden de sfeer bepaald niet. Dus gingen we op zoek naar een oplossing. “Als ik Daans hoog-laagbed uit elkaar haal kan Gijs Daans oude slaapkamer gebruiken als speelkamer” stelde Paul met de beste bedoelingen voor. Oef dat kwam aan. “Alsof Daan hier nooit gewóónd heeft” reageerde ik emotioneel. Paul bleef rustig. Begreep heel goed waar mijn reactie vandaan kwam. In goed overleg vonden we een middenweg. Daans bed staat inmiddels in onderdelen op de schuurzolder maar de ruimte voor het bed blijft gereserveerd. Stel dát hij ooit weer bij ons kan en wil logeren dan zet Paul zijn bed zo weer in elkaar. Intussen gebruikt Gijs Daans slaapkamer als speelkamer. Hij heeft nog niet genoeg opbergruimte, maar als we de deur dichtdoen zien we de rotzooi tenminste niet. Dat scheelt.

Aangepast
In de loop van veertien jaar Daan is onze hele benedenverdieping langzamerhand aangepast aan rolstoelgebruik. Denk aan onze goedkope keukentafel van Leenbakker waar Paul een stuk uitzaagde zodat Daans rolstoel eronder paste. Of de salontafel die de deur uit moest om Daans hulpmiddelen kwijt te kunnen. Onze inrichting was noodgedwongen praktisch en werkbaar. Voorheen had ik daar geen oog voor, maar inmiddels wel. Het pas niet. Voelt niet als thuis. De oude inrichting klopt gewoon niet meer bij ons veranderde leven. Daarom vroeg ik Inggé Syaranamual om raad. Inggé ken ik uit mijn netwerk en zij richt werkruimtes en huizen zó in dat het in alle opzichten precies past. Kortom dat je je thuis voelt bij de kleur, de meubels en de sfeer. Oók met een beperkt budget. Inggé maakte een mooi plan voor ons dat we de komende tijd gefaseerd gaan uitvoeren. Eerst sparen, dan geld uitgeven. Zo werkt dat hier. Er is nog weinig veranderd, maar het voelt goed om gericht toe te werken naar een huis dat straks weer past. Een huis waarin we ons helemaal thuis voelen. Tweeëneenhalf jaar na Daans verhuizing blijkt de herinrichting van ons leven veelomvattender dan we ooit hadden kunnen denken.