Op zondagochtend gaan wij naar Daan. “Ik heb weekend” zegt Daan dan altijd tevreden. Daan houdt van het weekend want dan hoeft hij niet zoveel. In het weekend is er op de Zorgboerderij geen vast programma en geen educatieve dagbesteding. Dat is in heel veel instellingen zo. In het weekend vervalt daar alles en is er niets. Daarom gaan veel bewoners naar huis. Tenminste, als ze die mogelijkheid hebben. Als er nog familie is die de wil, de conditie en de mogelijkheden heeft om hen op te vangen. Voor veel bewoners...

Onvoorstelbaar onvoorspelbaar. Dat is ‘ie, onze Daan. Ik vind dat ingewikkeld. Dat komt vast ook doordat ik zelf zo lekker voorspelbaar ben. Geen grapje hoor, vraag het Paul maar. Ik houd niet van verrassingen en wil altijd graag weten waar ik aan toe ben. Maar net als ik denk dat ik weet hoe het werkt met Daan, net als ik denk dat ik toch alles wel een keer meegemaakt heb met hem..... net op die momenten verzint ‘ie weer iets nieuws. Om daarmee te leren leven vond ik een pittige opgave....

Zo, de eerste schoolweek zit er weer op. Gijs kreeg twee nieuwe juffen. Daar zag hij best een beetje tegenop, maar dat was snel over. Gijs heeft ze in zijn hart gesloten dus die dames zitten gebeiteld. Paul werkt zijn laatste dagen bij zijn huidige werkgever. Dagen van afronden, afscheid nemen en intussen halsreikend uitkijken naar zijn nieuwe baan. Ik ben deze week als een speer begonnen met mijn cursus professioneel tekstschrijven. En ik moet zeggen, het gaat lekker. We zitten met zijn drietjes in een positieve flow. Juist in zo’n...