Toen Daan pas geboren was zei ik het vaak tegen anderen: ik ben blij dat hij in Nederland is geboren. Hier is de zorg goed geregeld.” Dat verwácht je ook als moeder. Dat in zo’n modern land als dit de zorg goed geregeld is. Daar snak je naar in die moeilijke eerste jaren als je soms niet meer weet waar je het zoeken moet van ellende. Want vierentwintig uur zorg, medische afspraken, je verdriet, je onzekerheid, je slaaptekort, je zorgen, je werk, je relatie, je sociale leven, je huishouden…. Het is...

Ha W’Mien, Mensen vragen weleens waarom ik schrijf. Vind jij dat ook zo’n moeilijke vraag? Toen ik kind was wilde ik kinderboekenschrijfster worden. Dat is (nog) niet gelukt. Maar met mijn blogs beginnen was geen bewuste keus. Mijn hoofd zat vol en stroomde gewoon over. Het moest eruit en dat heeft geholpen. Schrijven betekent inmiddels veel voor mij. Het geeft een beetje lucht. Wat rust in mijn hoofd. De eerste keer vond ik het best spannend, maar dat was snel voorbij. Na een paar weken was schrijven een onderdeel van mijn leven...

Het is weer zover. Het einde van het schooljaar nadert en dan krijg ik een aanvraagformulier leerlingenvervoer. Daan heeft een indicatie voor taxivervoer naar zijn school voor zeer moeilijk lerende kinderen, zo’n 18 kilometer van ons huis. Hij gaat met de taxibus omdat hij niet zelfstandig naar school kan. En omdat  het logistiek niet rond te breien is voor ons om hem met de rolstoelbus naar school te brengen en weer op te halen. Want dat zou betekenen dat ik Gijs niet zelf naar school kan brengen en dat ik een...