Daan Jacomien 2foto: Corinne van Westen

Ik ben Jacomien (49), getrouwd met Paul (57) en moeder van Daan (17) en Gijs (10). Daan werd zeven weken te vroeg maar gezond geboren. Twee dagen later kreeg hij hersenbloedingen door zuurstoftekort. Daardoor raakte Daan ernstig meervoudig gehandicapt en dat had grote gevolgen voor ons gezinsleven. Intensieve zorg doet iets met een mens. Dat put uit, maakt intens moe. Thuis is de beste plek voor een kind... Ja dat is zo als de intensieve zorg niet ten koste gaat van het hele gezin. En juist dat dreigde te gebeuren. Daarom is Daan na ruim dertien jaar op 4 december 2015 verhuisd naar zijn tweede thuis op een Zorgboerderij. Wij houden hem nu anders vast. In dit wekelijkse blog schrijf ik over ons bijzondere gezinsleven.

 

Onaangekondigd

Het is 2003. Daan is net één jaar. Het is een tropenjaar geweest en nóg. Daan huilt extreem, we moeten er ’s nachts minstens zes keer uit. De zorg neemt ons van onze kruin tot onze tenen in beslag. Elk weekend is hier iemand ziek, Daan, Paul of ik. We zitten muurvast in ons huis. Kunnen geen kant op. De zieke is ziek en de ander moet zorgen. Voor de geboorte van Daan waren we zelden ziek, maar nu..... Onze conditie en onze weerstand zijn waardeloos. Mega vatbaar voor alles wat...

Lees meer

Loslaten

Een paar maanden geleden voerde ik het volgende WhatsApp gesprekje met de begeleiding van Daan.Begeleiding: ‘Daan is een beetje ziekjes vanmorgen. Hij heeft in bed overgegeven. Hij is lekker onder de douche geweest. Nu is hij bezig om een boterhammetje te eten en heeft net zijn medicatie gehad. Daan ziet er niet heel fit uit en is ook veel aan het mopperen. Kan niet aangeven of hij nog ergens last van heeft.’Ik: ‘Ach wat sneu, hopelijk blijft de medicatie erin. Zolang hij flink moppert is hij niet misselijk, want dan wordt...

Lees meer

De kunst van gelukkig zijn

Het is een doordeweekse middag met stralend zonnig weer. Gijs en ik fietsen een paar kilometer langs de IJssel naar zijn yogales. We zijn op tijd weggegaan dus geen haast. Onderweg zien we zes ooievaars in de uiterwaarden van de rivier. We genieten. Als we bij de yogastudio zijn komt er vlak voor de les een gehaaste moeder met dochter binnenwaaien. “Volgende week is ze er niet” zegt ze tegen de yogajuf met een schuin oog op mij. “Ze heeft de week van Hemelvaartsdag vrij dus we gaan naar Spanje, heerlijk...

Lees meer