Sneakers en ijsberen

Daan groeit. Dat hoort natuurlijk zo. Maar het tempo waarin  hij groeit gaat de laatste twee jaar flink omhoog. Daan schiet de lucht in en alles wordt te klein. Kleding kopen voor Daan is niet altijd even makkelijk. Het moet aan wat kwaliteitseisen voldoen. Ik noem dat Daanbestendigheid. Zijn jassen slijten in hoog tempo bij de mouwen door het rolstoelrijden. Zijn broeken slijten op de knieën van het kruipen. Broeken mogen niet te krap zitten op de billen en in de taille. Shirts moeten een ruime hals hebben want Daan is erfelijk belast met een hoofd dat groter is dan gemiddeld. Deze “handicap” heeft Gijs trouwens ook. Paul en ik zijn tenslotte erg consequente ouders.
Ik vind het belangrijk dat Daan er leuk uit ziet. Juist omdat hij een handicap heeft.  Het valt mij op dat kinderen als Daan er vaak niet zo leuk uit zien. Soms zijn ze zelfs onverzorgd. Ik heb daar moeite mee omdat het geen recht doet aan het kind. Ik steek er tijd in om leuke kleren voor Daan te kopen. Daarmee bedoel ik niet perse merkkleding. In het tempo waarin Daan zijn kleding verslijt is dat trouwens ook niet te betalen. Met leuk bedoel ik vlot en stoer.
Schoenen kopen voor Daan is een ander verhaal. Daan heeft spalken aan zijn onderbenen. Anders vergroeien zijn voeten omdat hij ze niet gebruikt. Bovendien heeft hij de spalken nodig om kort te kunnen staan of te lopen in de brug. Over zijn spalken heen heeft Daan semi orthopedische schoenen. Dat zijn robuuste halfhoge schoenen met klittenband. Degelijk en oersaai. Verkrijgbaar in maar liefst één model….  Dat model heeft hij dus al tien jaar. De enige afwisseling die we hebben is de kleur.
Ik wilde wat variatie op die suffe schoenen. Maar de meeste schoenen passen met geen mogelijkheid over een spalk en ze moeten heel wat kunnen verduren. Als Daan in de brug loopt hebben de neuzen van zijn schoenen het zwaar. Daar kunnen de meeste schoenen niet tegen. Maar ik had een idee. Ik ging op zoek naar Daanbestendige werkschoenen met stalen neuzen. En wat denk je, die bestaan! Werkschoenen zijn er tegenwoordig ook in hippe kleuren en modellen. Inmiddels hebben wij zogenaamde safety sneakers in huis. Knalrode sterke sneakers. Ik haal de binnenzool er uit en dan passen ze over de spalken. Ze staan geweldig leuk.
Bij kleding en schoenen blijft het niet. Daan heeft zijn eigen wagenpark. In zijn assortiment een rolstoel, een douche/toiletstoel, een walker (dat is een mooi woord voor een rollator), een statafel, een driewielfiets en een tandem. Ons huis is niet zo heel groot dus er staat veel in de weg. Soms lijkt het hier meer op een loods dan op een huiskamer. Ik vind het niks. Wil ik er net een knus hol van maken en dan staat er weer een rolstoel in de weg. Als we ooit de staatsloterij winnen bouwen we een serre aan ons huis. Een serre annex opslag wordt het dan. Voorlopig zijn we nog niet zo ver.
Daans rolstoel werd tegen de zomer te klein. Veel te klein. Een nieuwe aanvragen kost tijd. Veel tijd. Gemiddeld toch gauw een maand of vier. Dat betekent dat ik al een nieuwe rolstoel aanvraag als ik ook maar denk dat hij te klein gaat worden. In juli hebben we een nieuwe aangevraagd. In augustus is de nieuwe rolstoel aangemeten. Dat is specialistenwerk en luistert heel nauw. De rolstoel wordt volledig voor Daan op maat gemaakt. De prijs weet ik niet precies maar je kunt er een hele leuke tweedehands auto voor kopen. Een rolstoel krijgen we gelukkig in bruikleen via de gemeente en hoeven we dus niet zelf te betalen. Dan zouden we failliet gaan.
Rolstoelen zijn er in allerlei flitsende kleuren. Ook Daans rolstoel maken we zo leuk mogelijk. Normaal koop je voor je kind een leuke gekleurde fiets. Dat kunnen wij voor Daan niet, dus kiezen wij een leuke gekleurde rolstoel. Voor de spaakbeschermers heeft de leverancier een speciale catalogus met mooie foto’s. Ik val ter plekke voor de stoere grote gorilla. Maar Paul vindt zo’n grote aap niks. Dus gaan we na democratisch overleg voor de ijsbeer die we combineren met een metallic blauw frame. Stoer hoor!
Daan heeft zijn nieuwe sneakers aan en kreeg deze week zijn nieuwe rolstoel. Hij had tot voor kort geen belangstelling voor zijn uiterlijk. Mooie schoenen of een mooie rolstoel zeiden hem niets. Maar inmiddels is Daan een puber en begint dat te veranderen. Ik vind dat een mooie ontwikkeling. Daan is trots op zijn nieuwe schoenen. En trots op zijn nieuwe rolstoel. Hij vindt het leuk om complimentjes te krijgen. Een echte puber. Daan groeit. Letterlijk en figuurlijk. En dat doet ons goed.